در مطلب قبلی هوم استایل به معرفی کفپوش بتنی و کاربردهای آن پرداختیم. همچنین روش طراحی و لایه‌های اجرایی آن را بررسی کردیم. در این مطلب قصد داریم روش‌های نصب و اجرای کفپوش بتنی را با شما به اشتراک بگذاریم. کفپوش‌های بتنی از جمله بهترین گزینه‌های پوشش کف در فضاهای مختلف هستند. به علت کاربرد گسترده و مزایای بسیار، تایل‌های بتنی به یکی از کفپوش‌های پرفروش تبدیل شده‌اند.
به طور کلی می‌توان گفت که نصب و اجرای کفپوش بتنی نیاز به اجرای چند لایه دارد که عبارتند از: لایه زیرسازی شامل بستر (ساگرید)، اساس (بیس)، زیر اساس (ساب بیس) و لایه زیرین کفپوش (نشیمنگاه). انجام این فرایندها می‌تواند توسط نیروهای متخصص و ماهر به صورت دستی انجام شود اما توصیه می‌شود که برای نصب صحیح و اصولی از تجهیزات مناسب مکانیکی استفاده گردد.
ابزار مورد نیاز برای نصب و اجرای کفپوش بتنی
برای نصب تایل‌های بتنی به ابزار و تجهیزات مناسب نیاز دارید. فهرستی از این ابزار در ادامه آورده شده است:
- دستکش: دستکش مورد استفاده بهتر است که از نوع مچ کش‌دار با کف نیتریلی باشد. این دستکش‌ها مناسب کار با قطعات بتنی هستند.
- عینک: استفاده از عینک برای محافظت از چشم‌ها در برابر پخش شدن قطعات حین برش، اهمیت دارد.
- متر: برای اندازه‌گیری دقیق ابعاد محل نصب کفپوش به کار می‌رود.
- ریسمان بنایی: ریسمان بنایی باید از جنس نایلون و ترجیحا متضاد با رنگ رویه کفپوش انتخاب شود.
- چکش پلاستیکی: چکش پلاستیکی بسته به نوع و ضخامت کفپوش می‌تواند با وزنی بین 225 تا 450 گرم انتخاب شود. با این حال باید دقت شود که وضعیت دسته چکش و انعطاف‌پذیری قسمت لاستیکی آن مناسب باشد.
- جاروی بزرگ: جارو باید ترجیحا از جنس نرم و انعطاف‌پذیر، با دسته‌ای تقویت شده انتخاب شود. انباشتگی رشته‌های جارو نباید کم باشد. در غیر این‌صورت پرشدگی فواصل به راحتی انجام نخواهد شد. هرچه اتصال دسته به قسمت سر جارو محکم‌تر باشد طول عمر و راحتی در استفاده بیشتر خواهد بود.
- کاتر یا فرز کفپوش: نوع بافت و میزان فشردگی کفپوش به گونه‌ای است که به راحتی نمی‌شکند. از طرفی دقت در چیدمان طرح ایجاب می‌کند که برشکاری به صورت دقیق و تمیز انجام شود. از این جهت کاتر یا فرز برشکاری کفپوش مورد نیاز است.
- گیج فاصله: گیج تنظیم فواصل و درز کفپوش‌ها که به کمک آن همزمان می‌توان از یکنواختی سطح ماسه بادی لایه نشیمنگاه نیز اطمینان حاصل نمود.
- شاخص چوبی: شاخص‌های چوبی، برای ریسمان‌بندی و اطمینان از یکنواختی سطح با استفاده از روش شبکه‌بندی سطحی کاربرد دارند.
- دمنده هوا: به صورت پرتابل با حداقل وزن که حمل آسان و راحتی داشته باشد.
- فرغون و گاری
- گونیا
- بیل
- شش کش
- مداد شمعی یا صابون خط کشی
- تراز
- لوله پلاستیکی
- شمشه
- متر
- کامپکتور
فرایند کامپکت کردن
کامپکت کردن یا فشرده‌سازی به فرایندی گفته می‌شود که در آن با نیرویی مکانیکی، چگالی یک ماده را افزایش می‌دهند. در این عملیات، با کاهش فضای خالی بین ذرات تشکیل‌دهنده خاک، آن را متراکم می‌نمایند. به مرور زمان ماده سست و کم مقاومت، نشست می‌کند و به صورت طبیعی خود را متراکم خواهد ساخت. در عمل فشرده‌سازی یا کامپکت کردن با اعمال نیروهای مکانیکی گوناگون، زمان مورد نیاز برای فشرده‌سازی را از چند سال به چند ساعت کاهش می‌دهیم. نیازمندی‌ها و مشخصات فنی کامپکتور متناسب با مقدار ضخامت کفپوش و همچنین مشخصات مهندسی مواد تشکیل دهنده زیر اساس، تغییر پیدا می‌کند. عموما برای سطحی که قرار است کفپوش بر روی آن اجرا شود از کامپکتور صفحه‌ای استفاده می‌کنند.
میزان ضرورت هر یک از ابزار مورد نیاز برای نصب و اجرای کفپوش بتنی در جدول زیر قابل مشاهده است:
مراحل اجرای کفپوش بتنی
آماده‌سازی بستر (ساب گرید)
بستر (ساب گرید)، لایه بنیادین و شالوده نصب کفپوش بتنی است. به صورت قراردادی و تجربی سطح آب‌های زیرزمینی باید حداقل 600 میلی‌متر زیر سطح (بستر) باشد. ضخامت لایه بستر پس از فشرده‌سازی %95 تا %98 باید بین 100 تا 150 میلی‌متر شده باشد، حداکثر تلرانس سطح نیز 20+ میلی‌متر است.
آماده‌سازی اساس و زیراساس
آماده‌سازی لایه اساس و زیراساس باید مطابق فصل سوم و چهارم آیین‌نامه روسازی آسفالتی راه‌های ایران، نشریه شماره 234 وزارت راه و ترابری و یا مشخصات عمومی راه، نشریه شماره 101 معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور انجام شود.
شیوه و کیفیت ساخت لایه‌های زیرین، برای حفظ نظم و ترتیب و جلوگیری از خزش سطحی کفپوش‌های بتنی بسیار مهم است.
تنک کردن ماسه بادی
ضخامت ماسه بادی پس از متراکم‌سازی باید در محدوده 20 تا 50 میلی‌متر باشد. ضخامت قبل از متراکم‌سازی می‌تواند از 25 تا 55 میلی‌متر بسته به میزان تراکم‌پذیری مد نظر قرار گیرد. استفاده از ماسه بادی برای پر کردن چاله‌های احتمالی لایه اساس ممنوع است. در صورت وجود چاله در سطح، باید قبل از تنک کردن ماسه بادی به نحو مناسب اصلاح و ترمیم شده باشد.
میزان رطوبت ماسه بادی باید بین %6 تا %8 و به صورت یکنواخت باشد. ضروری است ماسه بادی برای مصرف یک روز آماده‌سازی شده و زیر پوشش پلاستیکی نگهداری شود.
چیدمان کفپوش بتنی
کفپوش بتنی می‌تواند به صورت دستی و یا با استفاده از روش نیمه اتوماتیک و یا با ماشین تمام اتوماتیک نصب و اجرا شود. البته باید توجه داشته باشید که طرح‌های خاص و هندسی بیشتر با استفاده از روش دستی نصب و اجرا می‌شوند. به طور معمول نقطه شروع چیدمان کفپوش یکی از اضلاع زمین یا سطح مورد نظر است.
به منظور جلوگیری از برشکاری کفپوش خصوصا هنگام استفاده از نوع دندانه‌دار، در منطقه میانی سطح به دلیل عدم جفت شدن توصیه می‌گردد که چیدمان از یک جهت صورت گیرد.
الگوی اجرای کفپوش بتنی
کفپوش بتنی را می‌توان براساس الگوهای متفاوت و مطابق با نیاز و بر اساس اصول طراحی معماری و زیبایی‌شناختی چیدمان کرد. برخی الگوهای پرکاربرد عبارتند از:
- گسترده ساده
- استخوان ماهی
- طرح آجری
نقطه آغازین الگوی پایدار نصب کفپوش
انتخاب خط آغازین نصب و جای‌گذاری کفپوش با زاویه مناسب به منظور دستیابی به طرح نهایی و مد نظر از اهمیت بسیاری برخوردار است. ردیف اول کفپوش در صورتی که کناره یا لبه محل نصب و جای‌گذاری به شکل مستقیم و مناسب باشد، مماس با آن اجرا خواهد شد. در مواقعی که لبه مستقیم دارای شکل هندسی منظمی نباشد، ترجیحا با استفاده از ریسمان بنایی، یک محیط هندسی ایجاد می‌شود. درز یا شکاف بین کفپوش‌ها باید با استفاده از گیج فاصله، حداقل هر سه ردیف در میان کنترل گردد.
الگوی اجرای کفپوش بتنی، باید به صورت سریع و راحت و بدون نیاز به اعمال فشار و ضربه، تنها با کنار هم چیدن کفپوش‌ها ایجاد شود، برای شروع باید از کفپوش‌های سالم و کامل (بدون برش‌خوردگی، شکستگی و لب‌پریدگی) استفاده شود.
به کارگیری و نصب کفپوش‌های برش خورده با عرض کمتر از 50 میلی‌متر توصیه نمی‌شود، زیرا عرض کمتر از 50 میلی‌متر کفپوش توان تحمل فشار را نداشته و در اثر اعمال بار ترافیکی موجب ایراد، جابه‌جایی و خزش در سطح شده و رانش ایجاد می‌گردد. در مواقعی که محدوده فضا اجازه استفاده از اندازه بزرگتر از 50 میلی‌متر را نمی‌دهد بهتر است به جای نخاله کفپوش، از بتن یا ملات سیمانی جهت پرکردن محل استفاده شود.
شیوه های مختلف نصب و اجرای کفپوش بتنی
روش دستی
عموما در شیوه دستی اجرای کفپوش بتنی، نصاب ماهر، از یک جهت عملیات نصب را به گونه‌ای آغاز می‌کند تا با پیشروی هرچه بیشتر، فضای نصب شده بیشتری پیش رویش قرار گیرد و توانایی مشاهده نتیجه کار را به صورت لحظه‌ای به دست آورد.
سرعت نصب و پیشروی یک استاد کار، روزانه بین 50 تا 75 متر مربع است. یکی از عوامل موثر در سرعت و میزان پیشروی نصب، وزن هر عدد کفپوش است. چنانچه وزن هر کفپوش بیش از 4 کیلوگرم باشد فرایند نصب به صورتی محسوس، کند و خسته کننده خواهد شد.
در صورتی که کارگران ماهر به همراه استادکار و ناظر، پروژه را انجام دهند، سرعت نصب و اجرای کفپوش بتنی می‌تواند تا 120 متر مربع در روز یا بیشتر افزایش یابد.
شیوه ماشینی و مکانیزه
این روش نیازمند ماشین آلات خاص برای حمل و نصب دسته‌ای است. اندازه مساحت هر دسته کفپوش که گیره ماشین قادر است جابه‌جا کند بین 0.3 تا 1 متر مربع با وزنی بین 550 تا 1200 کیلوگرم می‌باشد.
روش نصب ماشینی عمدتا برای فضاهای بزرگ و طرح‌های ساده کاربرد دارد. به عبارت دیگر کفپوش با همان الگوی چیدمانی مورد نظر به محل نصب منتقل و توسط ماشین نصب خواهد شد. نصب مکانیزه موجب می‌شود اندازه فواصل و درز کفپوش‌ها 3 میلی‌متر باشد. چنانچه الگوی چیدمان خاصی الزام شود، باید قبلا در خلال بسته‌بندی مدنظر قرار گرفته و با تولید کننده کفپوش هماهنگ شده باشد و از نظر امکان پذیر بودن تغییر چیدمان بسته بندی کفپوش در کارخانه بررسی و توافق صورت گیرد.
ایجاد تراکم پس از اجرای کفپوش بتنی
به منظور متراکم کردن ماسه بادی زیر کفپوش و روی کفپوش، باید از کامپکتور دستی استفاده شود. لازم به ذکر است که برای انجام این کار دو نوع صفحه ویبراتور مورد نیاز است. عمل ویبره و کوبش در سطح کفپوش‌ها باید تا جایی که همه سطوح را شامل شود با یک ریتم ثابت، به صورت یکپارچه و بدون توقف ادامه یابد. زیرا در غیر این‌صورت احتمال جابه‌جایی سطحی در کفپوش‌ها و به هم‌ریختگی و بی‌نظمی در فواصل و درز بین آن‌ها وجود خواهد داشت. این موضوع ممکن است باعث ایجاد حفره و شکستگی در کفپوش‌ها نیز بشود.
بنابراین برای کسب بهترین کیفیت نصب، پایدار شدن الگو و طرح چیدمان، تثبیت اندازه فواصل و درز بین کفپوش‌ها، لازم است فشرده‌سازی بلافاصله پس از چیدمان انجام شود.
پر کردن فواصل و درزبین کفپوش‌ها
پر شدن کامل فواصل بین کفپوش‌ها بسیار با اهمیت است. چنانچه درزها و فواصل خالی بمانند و یا به صورت ناقص پرشوند موجب ایجاد فرصت جابه‌جایی سطحی و لق‌شدگی و یا نفوذ آب به زیر کفپوش و پاشش آب در دوره بهره‌برداری می‌شود.
پس از اتمام فرایند فشرده‌سازی لایه زیرین و همچنین نفوذ ماسه بادی لایه زیرین به شکاف و فواصل بین کفپوش‌ها باید از ماسه بادی با مشخصات ویژه، جهت پرکردن کامل فواصل استفاده نمود.
آغاز بهره‌برداری
تا زمانی که مرحله پر کردن فواصل و شکاف بین کفپوش‌ها کامل نشده باشد استفاده و اعمال بار ترافیکی ممنوع است. در صورتی که لایه اساس با استفاده از شفته آهکی و یا ملات سیمانی اجرا شده باشد، به ترتیب بعد از گذشت 14 و 7 روز بهره‌برداری آغاز شود و طی این مدت باید کنترل‌های لازم جهت اطمینان از پایداری کفپوش‌ها اعمال گردد، به طوری که کفپوش‌ها نشست نکرده باشند و یا فواصل و درزها به صورت کاملا پر باقی مانده باشند. صرف این زمان در صورتی است که دوره زمانی 14 و 7 روز قبل از اجرای لایه اساس سپری نشده است.
در مطلب امروز هوم استایل به روش اصولی اجرای کفپوش بتنی پرداختیم. به منظور اجرای صحیح این تایل‌ها بهتر است از کارگران و استادکاران ماهر کمک بگیرید. اگر قصد دارید برای محوطه ویلا یا باغ خود، از کفپوش بتنی استفاده نمایید، حتما از بخش کفپوش بتنی در فروشگاه آنلاین ما دیدن فرمایید. در این بخش انواع تایل‌های بتنی در اشکال و طرح‌های مختلف برای سفارش موجود می‌باشند.
